Robert Bubel
Malarz, ur. w 1968 w Żarkach k/Częstochowy. Studiował malarstwo w ASP w Krakowie, dyplom w pracowni prof. Z.Grzybowskiego w 1997. Zajmuje się malarstwem, rysunkiem oraz fotografią.
Pracownia prowadzona przez prof. Grzybowskiego /+ 2012/ i jego asystenta Andrzeja Bednarczyka skupia grupę 12 adeptów malarstwa na problemach podstaw budowania obrazu: kompozycji, środków ekspresji, celu wypowiedzi. W tej atmosferze powstają obrazy przynależne językowi abstrakcji. W czasie studiów przechodząc od zainteresowania kolorystyczną tradycją krakowskiej ASP, – ‘kapiści’, Józef Czapski, Rzepiński wkracza w świat nowych fascynacji – ‘Abstract expressionism’, – z tego ruchu szczególnie poruszają go obrazy Willema Kooning’a i Franza Kline’a. ‘Abstrakcyjna kaligrafia’ tego ostatniego oraz dzieła malarskie kolejnej wielkiej fascynacji – Antoniego Tapies’a wywierają największy wpływ na drogę twórczą R.B. w czasach studiów i zaraz po nich. Po latach ten kierunek zainteresowań znajdzie ujście w cyklu 400 miniaturowych prac pt. ‘Elementy’, tworzonych w latach 2007-2011.
Wystawa ‘Elementy. Labirynt’ w krakowskim ‘Solvay’u’ zamyka ten okres. Kilka miesięcy wcześniej, na poczatku 2011 pod wpływem przeżyć osobistych i dojściu do subiektywnej granicy uzywanego języka malarskiego w twórczości R. B. dokonuje się przełom. Wtedy 43 letni artysta, po abstrakcyjnych doświadczeniach kaligrafii, znakowości i studiowania autoteliczności języka malarskiego, sięga do języka tradycyjnej figuracji.
Malarz o sobie mówi:
„Posługuję się tradycyjnymi środkami malarskimi z wyboru. Myślę, że dla każdego malarza odniesieniem jest cała tradycja malarstwa, ale są też odniesienia najbliższe. Takim jest dla mnie spuścizna 2 połowy XXw. Ciagle ważne jest dla mnie stwierdzenie, że obraz, to płaszczyzna pokryta plamami barw w określonym porządku. W tym sensie każdy obraz jest dla mnie obrazem abstrakcyjnym. I środkami malarskimi, które w istocie są abstrakcyjne, buduję własną wypowiedź, czy może narrację. A chcę mówić o zwyczajnych ludzkich sprawach: miłości, samotności, rozstaniach i przemijaniu. A że jest w tym także refleksja metamalarska, to oczywiste, – trudno uznać w XXI wieku, że znak malarski jest znaczeniowo przezroczysty i obraz przenosi nas w odległe przestrzenie, lub że namalowana postać jest naprawdę tą postacią. Ważniejszy jest jednak dla mnie emocjonalny stosunek do tematu i wypowiedzi; i ta relacja jest dla mnie warunkiem sine qua non każdego obrazu. Obiektywność w sztuce nie istnieje, nasze artystyczne wypowiedzi są zawsze skrajnie subiektywne. I takie być powinny, – na tym zasadza się ich wartość. Dlatego często używam ekspresyjnego gestu, kadruję przedstawienie, używam skosów i przesuwam węzły kompozycji tak, by obraz przekazywał emocjonalne napięcie. Subiektywność i ekspresja gestu nie oznaczają jednak, ze pozwalam się obrazowi ‘prowadzić’. Zaczynając pracę nad obrazem wiem, co chcę powiedzieć i to mówię. A to, co w trakcie pracy zaskakuje i zmusza do rozwiązywania problemu na płótnie, jest wartością dodaną. Obraz jest dla mnie tworem rozpiętym między intelektualnym konceptem a fizyczną realizacją. I znaczenia przekazywane w ten sposób, są przynależne tylko wypowiedziom artystycznym.
Podkreślam znaczenie doświadczenia w narracji malarskiej. Rozumiem go dość szeroko, to zarówno przeżycie, wspomnienie jak i obserwacja. Wierzę, że oparcie na tej wartości buduje płaszczyznę porozumienia między artystą i odbiorcą. Bo nie sądzę, że sztuka powinna być rozumiana, powinna być raczej przeżywana. Na tej płaszczyźnie, to, co jednostkowo doświadczane i przekazywane przez twórcę, staje się doświadczeniem wspólnym.”
Artysta aktualnie pracuje nad kilkoma cyklami równolegle, m.in. ‘Po drugiej stronie lustra’, ‘Pominięte pejzaże’, czy ‘Rzeczywistość można sobie wytłumaczyć’.
Ostatnie wystawy:
- czerwiec 2009 – ‘Narracje’, Galeria ‚Moho’, Kraków
- grudzień 2009 – ‚Art & Go’, wystawa zbiorowa, Aleph Gallery, Ciudad Real, Hiszpania
- wrzesień 2010 – ‚Akt’, Galeria ‘Barwoteka’, Kraków
- grudzień 2011 – ‚Elementy. Labirynt.’, Centrum Sztuki Współczesnej ‚Solvay’, Kraków
- czerwiec 2012 – ‘Postaci’, International School of Krakow
- styczeń 2013 – ‘Postaci i miejsca’, Galeria Muzeum Częstochowskiego
- czerwiec 2013 – ‘STILL NATURE’, Soho Factory, Warszawa
- listopad 2013 – ‘Stelmachniewicz, Trojanowski, Jaworski, Bubel’, wystawa zbiorowa, Rossberg Gallery, Nikiszowiec /Katowice/
- luty 2014 – ‘Opowiadania’, Galeria Mostra, Warszawa
- październik 2014 – IV Spotkania Sztuki Niezależnej, ‘Fabryka’, Kraków
- styczeń 2015 – projekcja multimedialna obrazu ‘Uner the volcano’, /top 10 in the Saatchiart Online Competition ‘Painted World’, digital projection at Ace Hotel,/ Downtown, Los Angeles,
- maj – lipiec 2015 – ‘Rzeczy trwałe, rzeczy zmienne’, wystawa indywidualna, ‘Pasaż’, Kraków
- listopad 2015 – styczeń 2016 – wystawa konkursowa 42 Biennale ‘Bielska Jesień’, Bielsko-Biała; wyróżnienie Pisma Artystycznego Format;
- maj – czerwiec 2016 – ‘W drodze’, wystawa indywidualna, Galeria Szklana, Zator
- czerwiec – lipiec 2016 – wystawa pokonkursowa 2go Ogólnopolskiego Konkursu Malarskiego im. L. Wyczółkowskiego, Bydgoszcz; II nagroda regulaminowa;
- sierpień 2016 – ‘To co szczelnie nas otacza’, wystawa indywidualna, ‘Piękny Pies’, Kraków
- wrzesień 2016, – wystawa indywidualna, SANDHOFER GALERIE, Salzburg
